SEDACJA WZIEWNA

Zabiegi stomatologiczne przy użyciu podtlenku azotu (gazu rozweselającego)

Pacjent poddany działaniu podtlenku azotu czuje się przyjemnie oszołomiony, zobojętniały na otaczający świat, w euforii, oddzielony od rzeczywistości. Jednocześnie zachowuje podstawowe odruchy i nie traci świadomości, co odróżnia sedację od narkozy.

W czasie zabiegu stan pacjenta przypomina hipnozę - pacjent nie śpi, jest uspokojony, rozluźniony, lekko oszołomiony.

U dorosłych przypomina to stan wesołego upojenia alkoholowego lampką szampana. Słabe znieczulenie całego ciała znosi uczucie grawitacji, co sprawia wrażenie lekkości, unoszenia się w powietrzu, latania, pływania na wodzie.

W czasie sedacji pacjent traci poczucie czasu, nawet po długim zabiegu ma wrażenie, że spędził na fotelu tylko chwilę. U dzieci podtlenek wywołuje realne halucynacje np. jeżdżenia na karuzeli.

N2O wykazuje działanie znieczulające możliwe jest leczenie małych ubytków bez znieczulenia. N2O osłabia odruch wymiotny i odruch kaszlu. Pacjent nie wymaga specjalnego przygotowania poza wstrzymaniem się od spożywania posiłków na trzy godziny przed zabiegiem.

Podawanie podtlenku może trwać dowolnie długo, a pacjent zdolny jest do opuszczenia gabinetu już po ok. 5 min od zakończenia zabiegu. Po upływie 30 minut może również prowadzić samochód.

Ponieważ sedację wziewną uważa się za bardzo bezpieczną, jedynymi przeciwwskazaniami są: niedrożności górnych dróg oddechowych (np. katar, przerost migdałka gardłowego), ciężkie choroby płuc, choroby psychiczne, stwardnienie rozsiane, porfiria i miastenia gravis, I-szy trymestr ciąży, alkoholizm.

Z powodu braku współpracy metoda trudna jest do zastosowania u dzieci poniżej 4 lat.